ehhh

Cóż życie cały czas pędzi do przodu i ani na chwilkę nie chce się zatrzymać, aby dać odpocząć od wszystkiego co nam przygotowało. Biegniemy przed siebie z klapkami na oczach jak konie aby szły prosto do celu. Mamy wyznaczoną drogę , ale czy wiemy ku czemu zmierzamy?? Wątpię, cały czas się śpieszymy.Chcemy osiągnąć w życiu jakiś sukces. Ale co jest naszym sukcesem?? Portwel pełen pieniędzy, duży dom z basenem , ogrodem i wszystkimi luksusami, najdrozsze samochody itp.?? Czy może kilku prawdziwych przyjaciół, kochającego chłopaka, czy męża, dobrą pracę, tyle kasy aby wystarczyło na zycie i może coś jeszcze i szczęście. Powinniśmy się nauczyc cieszyć małymi rzeczami. Chwilami, które szybko mijaja lae są niezapomniane, które na zawsze pozostaną w naszym sercu. A jeśli zboczymy z trasy, którą obraliśmy, urazimy jakiegoś człowieka i nie da się tego naprawic, to przynajmniej nie róbmy tego po raz drugii... Wróćmy na stały szlak naszej wędrówki i dążmy do "świątyni przyjaźni" jak napisał w swoim wierszu Adam Mickiewicz. Mądry to był koleś....