Archiwum październik 2005


paź 20 2005 miłość, czy nie może być prosta...
Komentarze: 0

Miłość cóż to za uczucie?? Łaczy ono 2 ludzi, którzy są dla siebie wszystkim. To uczucie powinno być znane wszystkim ludziom, ale niestety nie jest. Dlaczego?? Niewiadomo. Czy chowają się oni przed tym uczuciem, boją sie ludzi, nie chcą być odpowiedzialni za druga osobę czy może nie chcą szczęścia. A może poprostu boją sie komuś zafufać bo raz ich miłóść zawiodła. Moje serce jest przepełnione tym uczuciem, rozlewa we mnie klarowny napój życia, przesiąka mnie i wszystkich wokół mnie. Jestem jak anioł unoszący się nad ziemią, niesiony skrzydłami uczucia. Teraz wszystko jest proste,ma swój cel i pożywke - osobę dla, której warte jest każde poświęcenie. Coś czego niegdy dotąd nie czułam z taką siłoą, rtośnie we mnie, wypływa na świat, chce pokazać ludziom, że istnieje, chce krzyczeć całą piersią. Niech wszyscy wiedzą.

 

pewnej nocy gdy księżyc świecił jasno

objołeś mnie swym ramieniem

dotknołeś mych wark delikatnie

szepnołeś do uszka czułe słówka

potem Eros nam pomógł

zesłał swe dzieci do krainy żyznej

bylismy tak bardzo szcześliwi

złączeni na wieki w psychice

i nagle głos straszny sie budzi

i krzyczy nam nad uszami

to koniec! to koniec!

i już nie mogliśmy być razem

teraz czekam na następny raz

kiedy znowu sie spotkamy

gdy połączą się serca dwa

i na wieki już tak zostaną

wanderer126 : :
paź 20 2005 i nic już nie mogę zrobić
Komentarze: 0

nie mogę nie mysleć

nie mogę przestać marzyć

i nic juz więcej nie mogę zrobić

 

patrzę się oczami wyobraźni

wdycham woń urojoną

dotykam palcami marzenia

i nic już więcej nie mogę zrobić

 

pamiętam

wspominam

pragnę

i nic już więcej nie mogę zrobić

 

by z nowu przy Tobie

by dziecko przy matce

by serce do serca przygarnąć

i nic już nie mogę zrobic

 

wargami Cię wzywam

szeptam imię Twoje

słucham kroków cichych

i nic już więcej nie mogę zrobić

 

marzę

drżę

płaczę

i nic już więcej nie mogę zrobić

 

mogę już myśleć

mogę nie marzyć

mogę coś zrobić-

   -podejść i zabrać a potem zniknąć

 

by zobaczyć ludzkie serce czasem trzeba poznać swoje. tak trudno jest kogoś pokochać, a jeszcze trudniej z ta miłością żyć. ale czy umiemy się tego nauczyc myślę, że tak, więc chyba warto czasem spróbować poznąć drugiego człowieka i pokochać go za to jakim jest a nie za to jakim próbuje być. Bądźmy sobą i siebie szanujmy bo MY ludzie jesteśmy ważni i nikt nie jest lepszy ani gorszy od drugiego człowieka. A Ty jak myślisz?? Jesteś ideałem, czy może jesteś ostsatnią szuja na świecie??

 

wanderer126 : :
paź 20 2005 ehhh
Komentarze: 0

Cóż życie cały czas pędzi do przodu i ani na chwilkę nie chce się zatrzymać, aby dać odpocząć od wszystkiego co nam przygotowało. Biegniemy przed siebie z klapkami na oczach jak konie aby szły prosto do celu. Mamy wyznaczoną drogę , ale czy wiemy ku czemu zmierzamy?? Wątpię, cały czas się śpieszymy.Chcemy osiągnąć w życiu jakiś sukces. Ale co jest naszym sukcesem?? Portwel pełen pieniędzy, duży dom z basenem , ogrodem i wszystkimi luksusami, najdrozsze samochody itp.?? Czy może kilku prawdziwych przyjaciół, kochającego chłopaka, czy męża, dobrą pracę, tyle kasy aby wystarczyło na zycie i może coś jeszcze i szczęście. Powinniśmy się nauczyc cieszyć małymi rzeczami. Chwilami, które szybko mijaja lae są niezapomniane, które na zawsze pozostaną w naszym sercu. A jeśli zboczymy z trasy, którą obraliśmy, urazimy jakiegoś człowieka i nie da się tego naprawic, to przynajmniej nie róbmy tego po raz drugii... Wróćmy na stały szlak naszej wędrówki i dążmy do "świątyni przyjaźni" jak napisał w swoim wierszu Adam Mickiewicz. Mądry to był koleś.... 

wanderer126 : :
paź 20 2005 Wędrowiec
Komentarze: 0

Nie oglądaj się za siebie

Póki wstaje brzask

Ruszaj dalej w świat

Nie zatrzymuj sie

Sam wybierasz swoją drogę

Z wiatrem czy pod wiatr

Znasz tu każdy szlak

Przestrzeń woła Cię

Przecież wiesz, że dla Ciebie każdy nowy dzień

Przecież wiesz, że dla Ciebie chłodny lasu cien

Przeciesz wiesz jak upalna bywa letnia noc

Przecież wiesz, że w wędrówce los, to jest Twój los

Lśni w oddali toń jeziora

Słyszysz ptaków krzyk

Tu odpoczniesz dziś i nabierzesz sił

Aby jutro znów wyruszyć

Na swój stary szlak

Będziesz dalej szedł

Tam gdzie wieje wiatr

wanderer126 : :